Hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar.Hiç kimseyi sevmedim seni sevdiğim kadar.Sende başını alıp gitme ne olur.Ne olur tut ellerimi...Ne olur...

Onu o kadar çok özlüyorum ki... Ama bu sebebini bilmediğim, içimi yakarcasına acıtan bir özlem. Bazen alıp başımı onun yanına gitmek istiyorum. Yine yağmur yağsa ve yine o mis kokulu (kendi kokusu), lacivert polarını üstüme sanki beni incilticekmiş gibi hafifce koysa... Yine tüylerim ürperse, yine içimde deli gibi rüzgarlar esse ve yine ellerimi tutsa. Özlemenin de aşkı bu kadar tutkulu hale getireceğine inanmazdım. Ama artık herşeyi o kadar farklı görüyorum ki. 3 gün sadece 3 gün... İnsanı nasıl olur da böylesine değiştrebilirki ? İstiyorum sadece onu istiyorum. Belki de bu yazdıklarım insanlara çok saçma gelebilir ama bu yazdıklarım sadece duygularım. Ne bir eksik ne de bir fazla.. Sizlere herşeyi olduğu gibi yazıyorum.. Ben nedense birisine bağlanınca herşeyimle bağlanıyorum... Bütün benliğimle... Zaten aşk da böyle birşeymiş... Araya ne girerse girsin, ne söylenirse söylensin bitmeyecek, tükenmeyecek aksine bazen daha da çok artacak bir duygu... Sana hala deli gibi aşığım sevdiğim... Seni bırakıp buraya geldiğim için de özür dilerim...