inanır mısınız şu anda ne imla kurallarını ne de kendi kurallarımı umursuyorum.. içtiğim zamanlarda genellikle hep böyle hassas ve ağlarken buluyorum kendimi. ve böyle zamanlarda da aklıma hep yanlışlarım, hatalarım geliyo. ve daha çok daha çok ağlıyorum. dün farkettim ki meğer ben ne okul hayatm daha doğrusu hayatım boyunca kimseyi umursamamışım. hep kendi bildiğim doğruyu seçmişim. hep üzüldüğümde, ağladığımda, sevindiğimde tekmişim. meğer insanlar aslında hep yalnızlarmış. meğer doğruymuş bir zaman sonra insanlar hep yalnız başlarına kalırmış. evet dediğim gibi birazcık içince kendimden geçiyor, doğrularımi, hatalarım, sevdiklerim, aşklarım kısacası bana dair herşey aklıma geliyor... ben buyum.. ilgi isteyen, ağlamayı seven, kend bildiğini okuyan en önemlisi kendine deli gibi güvenen bir kızım... ama bir o kadar da zor bi kızım...çözmeyi bilen çözer çözemeyen ....
1 yorum:
daha uzun yazmalıydın sen o halinle cnmıniçi. dökmeliydin içini, sıkıntını, kendinle ilgili şikayetlerini, memnun olmadığın şeyleri kusmalıydın.
ve harekete geçmelisin. istediğin şeyleri gerçekten istiyorsan hiç kimseden çekinmeden, tatlı dille, kırmadan, paylaşmalı, dile getirmelisin. izmirden tavsiye :))
Yorum Gönder